апал​1 назоўнік | мужчынскі род

1, гл. апаліць.

  1. Паліва (дровы, драўнінныя адходы, торф і пад.).

  2. Апрацоўка гліняных вырабаў высокай тэмпературай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)