апаі́ць, ✂; зак.

  1. Празмерна напаіць, даць многа вады, зрабіўшы гэтым шкоду.

    • А. коней.

  2. Атруціць ядавітым пітвом (уст.).

|| незак. апойваць, ✂.

|| наз. апойванне, ✂ і апой, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)