апаге́й, ✂, м.

  1. Пункт арбіты Месяца або штучнага спадарожніка Зямлі, найбольш аддалены ад Зямлі; проціл. перыгей (спец.).

  2. перан. Вышэйшая ступень, росквіт чаго-н. (кніжн.).

    • У апагеі славы.

|| прым. апагейны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)