ану́чніца, ✂, ж.

  1. Жанчына, якая цікавіцца толькі ўборамі, анучамі (у 4 знач.; разм. неадабр.).

  2. Скупшчыца ануч, рыззя (уст.).

|| м. анучнік, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)