ануча назоўнік | жаночы род

  1. Кавалак якой-н. тканіны (звычайна старой).

    • А. для мыцця падлогі.
  2. Парванае, паношанае, старое адзенне (размоўнае).

    • Сабралася многа розных ануч.
  3. Кавалак тканіны для абгортвання ног.

  4. множны лік: Пра ўборы, строі (размоўнае неадабральнае).

    • Яна толькі і думае пра анучы.
  5. пераноснае значэнне: Бязвольны, бесхарактарны чалавек.

    • А., а не хлапец.

|| памяншальная форма: анучка.

|| прыметнік: анучны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)