антытэ́зіс, ✂, м. (кніжн.).

У логіцы: суджэнне, якое супрацьпастаўляецца другому суджэнню (тэзісу).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)