антрапамарфі́зм, ​, м. (спец.).

Перанясенне чалавечых псіхалагічных уласцівасцей на з’явы прыроды, жывёл, прадметаў, а таксама ўяўленне багоў у выглядзе людзей.

|| прым. антрапамарфічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)