анса́мбль, ✂, м.

  1. Зладжанасць, стройнасць частак адзінага цэлага, а таксама само такое цэлае.

    • Архітэктурны а.

  2. Калектыў, адпаведны склад спевакоў, музыкантаў і пад.

    • А. песні і танца.

|| прым. ансамблевы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)