аняме́лы, ✂.

  1. Які стаў нямым, страціў здольнасць гаварыць.

  2. Які стаў нерухомым.

    • А. стан.

  3. Ціхі, пазбаўлены якіх-н. гукаў.

    • Анямелае поле.

  4. Які страціў адчувальнасць, здранцвелы.

    • Анямелыя ногі.

|| наз. анямеласць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)