анама́стыка, ✂, ж.

  1. У мовазнаўстве: сукупнасць уласных імён мовы.

  2. Раздзел мовазнаўства, які вывучае ўласныя імёны.

|| прым. анамастычны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)