Verbum

але́​¹, злуч.

1. Служыць для супрацьпастаўлення, абмежавання ў знач. аднак, разам з тым.

   • Хлопец гаварыў па-беларуску, але з моцным польскім акцэнтам.

2. у знач. наз., нескл.н. Пярэчанне, перашкода (разм.).

   • Ніякіх але!