акуну́цца, ✂; зак.

  1. гл. акунуць.

  2. перан. Цалкам аддацца чаму-н.

  • З галавой а. ў работу.

|| незак. акунацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)