акава́ць, ✂; зак.

Абабіць металам.

  • А. скрыню жалезам.
  • А. бочку.

|| незак. акоўваць, ✂.

|| наз. акоўванне, ✂ і акоўка, ✂.

|| прым. аковачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)