Verbum

агу́льны, ✂.

1. Які належыць, уласцівы ўсім, які датычыцца ўсіх.

   • Агульная гаспадарка.
   • Агульная мова.
   • А. сход.

2. Які робіцца, выконваецца, праводзіцца калектыўна; прызначаны для сумеснага карыстання.

   • Агульная справа.
   • Агульная кухня.

3. Аднолькавы, уласцівы каму-н. адначасова з іншым; узаемны.

   • У сяброў агульныя інтарэсы.
   • У іх многа агульнага (наз.).

4. Увесь, у поўным аб’ёме, сукупны.

   • А. аб’ём вытворчасці.
   • А. вынік.
   • Абвінаваціць агульна (прысл. усё адразу, цалкам).

5. Які датычыцца асноў чаго-н.

   • А. курс хіміі.
   • Агульныя пытанні навукі.

6. Які змяшчае ў сабе толькі самае істотнае, без дробязей, дэталей.

   • Агульнае ўражанне.
   • А. план экспедыцыі.
   • Расказаць пра паездку ў агульных рысах.
   • Гаварыць надта агульна (прысл.).

7. Неканкрэтны, схематычны.

   • Агульныя распараджэнні.
   • Агульныя словы.

|| наз. агульнасць, ✂.

• А. мовы.
• А. інтарэсаў.