агарадзі́ць, ✂; зак.

  1. Тое, што і абгарадзіць

  2. перан. Засцерагчы, ахаваць ад каго-, чаго-н.

    • А. чалавецтва ад вайны.

|| незак. агароджваць, ✂.

|| звар. агарадзіцца, ✂.

|| незак. агароджвацца, ✂.

|| наз. агароджванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)