агалі́цца, ✂; зак.

  1. Зняць вопратку, стаць голым (разм.).

  2. Скінуць покрыва, лісце і пад.

    • Лес агаліўся.

  3. перан. Стаць адкрытым для праціўніка.

    • Фронт агаліўся.

|| незак. агаляцца, ✂.

|| наз. агаленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)