адзіночны прыметнік

  1. Які дзейнічае без дапамогі іншых або выконваецца, ажыццяўляецца сіламі аднаго, без удзелу, без дапамогі іншых.

    • А. палёт.

  2. Прызначаны для аднаго, разлічаны на аднаго, для знаходжання ў ізаляцыі ад іншых.

    • Адзіночная камера.

  3. Асобны, адзінкавы, выпадковы.

    • А. выстрал.
    • Адзіночны лік — граматычная катэгорыя, якая паказвае, што прадмет прадстаўлены ў колькасці, роўнай аднаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)