адзіночка назоўнік | мужчынскі і жаночы род

  1. Чалавек, які жыве, працуе адзін, без удзелу, без дапамогі іншых.

    • Саматужнік-а.
    • Маці-а. (жанчына, якая самастойна выхоўвае пазашлюбнае дзіця).

  2. ж. Камера на аднаго зняволенага.

    • Пасадзіць у адзіночку.

З. ж. Гоначная лодка з адным весляром.

  • Байдарка-а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)