адзі́нка, , ж.

  1. У матэматыцы: першы, найменш цэлы лік у дзесятку, а таксама яго лічбавы знак «1».

  2. Самая нізкая школьная адзнака паспяховасці пры пяцібальнай сістэме.

  3. Велічыня, якой вымяраюцца іншыя аднародныя велічыні.

    • Грашовая а.
    • А. сілы току.
  4. Асобная самастойная частка ў складзе цэлага, асобны прадмет ці асоба ў групе падобных.

    • Гаспадарчая а.
    • Штатная а.
  5. мн. Асобныя прадметы ці людзі, істоты, нямногія па ліку.

    • Такіх людзей адзінкі (вельмі мала).

  • Адзінка захавання (спец.) — экспанат музея, экзэмпляр кнігі ў бібліятэцы.

    • У музеі тысячы адзінак захавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)