адзінаўла́ддзе, ✂, н.

Кіраванне, калі ўся ўлада сканцэнтравана ў руках адной асобы.

|| прым. адзінаўладны, ✂.

  • А. валадар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)