адзінаўладдзе назоўнік | ніякі род
Кіраванне, калі ўся ўлада сканцэнтрэвана ў руках адной асобы.
|| прыметнік: адзінаўладны.
- А. валадар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
адзінаўладдзе назоўнік | ніякі род
Кіраванне, калі ўся ўлада сканцэнтрэвана ў руках адной асобы.
|| прыметнік: адзінаўладны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)