адзіна прыстаўка
Першая частка складаных слоў са знач.:
- які мае толькі адно, звязаны толькі з чым-н. адным, напр. адзінабожжа, адзінаверства, адзінаспадчыннасць, адзінашлюбнасць;
- які робіцца, ажыццяўляецца толькі адным, адзіным, напр. адзінаначалле, адзінаўладдзе;
- які робіцца, ажыццяўляецца адзін на адзін, напр. адзінаборства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)