адзін назоўнік | мужчынскі і жаночы род

  1. лічэбнік: кольк. Лік, лічба і колькасць 1.

  2. прым.: Без іншых, асобна, у адзіноце.

    • Ён ізноў а.-адзінюткі (абсалютна адзін).
  3. займеннік: Якасьці, нейкі.

    • Нарэшце прыйшоў а. чалавек.
    • Адна жанчына казала.
  4. у знач. прым.: Той самы, тоесны.

    • Стаяць на адным месцы.
    • У адзін тон спяваць.
    • Адны і тыя пытанні.
    • Адно (назоўнік) і тое.
  5. займеннік: Толькі, выключна.

    • На экскурсіі адны дарослыя, дзяцей няма.
    • Ад яго адны непрыемнасці.
  6. займеннік: Які-небудзь сярод падобных.

    • А. з гасцей гаварыў прамову.
  7. адзіночны лік, у знач. прым.: Адзіны, непадзельны.

    • Ручайкі зліліся ў адну раку.
    • Адзін другога варты (размоўнае неадабральнае) — пра людзей, якія аднолькава маюць адмоўныя якасці.
    • Адзін за адным; адзін за другім — услед, паслядоўна, па чарзе.
    • Адзін канец (размоўнае) — усё роўна, няхай будзе так.
    • Адзін на адзін — без сведак.
    • Адзін над адзін (адна пад адну, адно пад адно) (размоўнае адабральнае) — усе роўныя па росту, па сіле.
    • Адна перад адным (адна перад адной, адно перад адным) — не адстаючы, спаборнічаючы.
    • Адзін у адзін (адна ў адну, адно ў адно) (размоўнае адабральнае) — адборныя, адной велічыні, якасці.
    • Адна нага тут, другая там (размоўнае) — вельмі хутка (збегаць і пад.).
    • Ні адзін — ніхто з усіх.
    • Усе да аднаго (размоўнае) — усе без выключэння.
    • Усе як адзін (размоўнае) — пагалоўна ўсе.

|| парадкавы лічэбнік: першы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)