адзін назоўнік | мужчынскі і жаночы род
-
лічэбнік: кольк. Лік, лічба і колькасць 1.
-
прым.: Без іншых, асобна, у адзіноце.
- Ён ізноў а.-адзінюткі (абсалютна адзін).
-
займеннік: Якасьці, нейкі.
- Нарэшце прыйшоў а. чалавек.
- Адна жанчына казала.
-
у знач. прым.: Той самы, тоесны.
- Стаяць на адным месцы.
- У адзін тон спяваць.
- Адны і тыя пытанні.
- Адно (назоўнік) і тое.
-
займеннік: Толькі, выключна.
- На экскурсіі адны дарослыя, дзяцей няма.
- Ад яго адны непрыемнасці.
-
займеннік: Які-небудзь сярод падобных.
- А. з гасцей гаварыў прамову.
-
адзіночны лік, у знач. прым.: Адзіны, непадзельны.
- Ручайкі зліліся ў адну раку.
- Адзін другога варты (размоўнае неадабральнае) — пра людзей, якія аднолькава маюць адмоўныя якасці.
- Адзін за адным; адзін за другім — услед, паслядоўна, па чарзе.
- Адзін канец (размоўнае) — усё роўна, няхай будзе так.
- Адзін на адзін — без сведак.
- Адзін над адзін (адна пад адну, адно пад адно) (размоўнае адабральнае) — усе роўныя па росту, па сіле.
- Адна перад адным (адна перад адной, адно перад адным) — не адстаючы, спаборнічаючы.
- Адзін у адзін (адна ў адну, адно ў адно) (размоўнае адабральнае) — адборныя, адной велічыні, якасці.
- Адна нага тут, другая там (размоўнае) — вельмі хутка (збегаць і пад.).
- Ні адзін — ніхто з усіх.
- Усе да аднаго (размоўнае) — усе без выключэння.
- Усе як адзін (размоўнае) — пагалоўна ўсе.
|| парадкавы лічэбнік: першы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)