Verbum

адзе́ць, ​^✂; зак.

1. Надзець на каго-н. вопратку, апрануць.

   • А. дзіця.
   • Зіма адзела поле снегам (перан.).

2. Апрануць кім-н.

   • А. Дзедам Марозам.

3. Забяспечыць каго-н. адзеннем.

   • Бацькі дзяцей адзелі і абулі.

4. Тое, што і надзець; нацягнуць.

   • Ледзь адзеў пальчаткі.

|| незак. адзяваць, ✂.

|| звар. адзецца, ✂.

|| незак. адзявацца, ✂.

|| наз. адзяванне, ✂.