адзець дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Надзець на каго-н. вопратку, апрануць.

    • А. дзіця.
    • Зіма адзела поле снегам (пераноснае значэнне).
  2. Апрануць кім-н.

    • А. Дзедам Марозам.
  3. Забяспечыць каго-н. адзеннем.

    • Бацькі дзяцей адзелі і абулі.
  4. Тое, што і надзець; нацягнуць.

    • Дедзь адзеў пальчаткі.

|| незакончанае трыванне: адзяваць.

|| зваротны стан: адзецца.

|| незакончанае трыванне: адзявацца.

|| назоўнік: адзяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)