адзічэ́лы, ✂.

  1. Які стаў дзікім, здзічэў.

    • А. кот.
    • А. сад.

  2. перан. Які выражае дзікасць.

    • А. выгляд.
    • А. позірк.

|| наз. адзічэласць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)