Verbum

адысці́, ✂; зак.

1. Пайсці, аддаліцца ад якога-н. месца.

   • А. ад стала.
   • Поезд адышоў дзве гадзіны таму назад.
   • А. ў нябыт (перан. памерці).

2. Адступіцца, адмовіцца.

   • А. ад сваіх ранейшых поглядаў.

3. Адстаць, аддзяліцца ад чаго-н.

   • Дошкі ад сцяны адышлі.

4. Прыйсці ў звычайны, нармальны стан.

   • Адышоў ад хваробы, паправіўся.
   • А. ад страху.

5. Перайсці ў чыю-н. уласнасць.

   • Панская зямля адышла сялянам.
   • Дом адышоў сыну.

6. Прайсці, мінуць.

   • Адышлі касьба і жніво, запахла восенню.

|| незак. адыходзіць, ✂.

|| наз. адыход, ✂.

◊

• На адыход (адход) — перад тым, як пайсці, разысціся: на развітанне.

|| прым. адыходны, ✂.

• А. гудок.