адысці́,
-
Пайсці, аддаліцца ад якога
-н. месца.- А. ад стала.
- Поезд адышоў дзве гадзіны таму назад.
- А. ў нябыт (
перан. памерці).
-
Адступіцца, адмовіцца.
- А. ад сваіх ранейшых поглядаў.
-
Адстаць, аддзяліцца ад чаго
-н. - Дошкі ад сцяны адышлі.
-
Прыйсці ў звычайны, нармальны стан.
- Адышоў ад хваробы, паправіўся.
- А. ад страху.
-
Перайсці ў чыю
-н. уласнасць.- Панская зямля адышла сялянам.
- Дом адышоў сыну.
-
Прайсці, мінуць.
- Адышлі касьба і жніво, запахла восенню.
||
||
На адыход (адход) — перад тым, як пайсці, разысціся: на развітанне.
||
- А. гудок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)