дзеяслоў | закончанае трыванне
Пайсці, аддаліцца ад якога-н. месца.
- А. ад стала.
- Поезд адышоў дзве гадзіны таму назад.
- А. ў нябыт (пераноснае значэнне: памерці).
Адступіцца, адмовіцца.
- А. ад сваіх ранейшых поглядаў.
Адстаць, аддзяліцца ад чаго-н.
- Дошкі ад сцяны адышлі.
Прыйсці ў звычайны, нармальны стан.
- Адышоў ад хваробы, паправіўся.
- А. ад страху.
Перайсці ў чыю-н. уласнасць.
- Панская зямля адышла сялянам.
- Дом адышоў сыну.
Прайсці, мінуць.
- Адышлі касьба і жніво, запахла восенню.
|| незакончанае трыванне:
|| назоўнік:
- На адыход — перад тым, як пайсці, разысціся: на развітанне.
|| прыметнік:
- А. гудок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)