адвесіць дзеяслоў | закончанае трыванне
Адкрыць што-н. завешанае; зняць або адсунуць убок тое, чым было што-н. завешана.
- А. акно.
- Адвесіць губы (размоўнае неадабральнае) — надзьмуцца, пакрыўдзіцца.
|| незакончанае трыванне: адвешваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)