адвесіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Адкрьшь што-н. завешанае; зняць або адсунуць убок тое, чым было што-н. завешана.

  • А. акно.
  • Адвесіць губы (размоўнае неадабральнае) — надзьмуцца, пакрыўдзіцца.

|| незакончанае трыванне: адвешваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)