адстаць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Рухаючыся марудней за іншых або затрымаўшыся, застацца ззаду.
- Трэба было бегчы, каб не а. ад кампаніі.
-
Спазніўшыся куды-н., застацца на месцы.
- А. ад цягніка.
-
пераноснае значэнне: Не дасягнуць неабходнага ўзроўню ў чым-н., апынуцца ззаду іншых, робячы што-н. або развіваючыся павальней, больш марудна.
- А. у вучобе.
- А. у выкананні плана.
-
Пра гадзіннік: паказаць больш ранні час, чым у сапраўднасці.
- Гадзіннік адстаў на дзесяць мінут.
-
Аддзяліцца, адваліцца.
- Шпалеры адсталі.
-
Перастаць дакучаць (размоўнае).
- Адстаньце ад мяне!
|| незакончанае трыванне: адставаць.
|| назоўнік: адставанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)