адрулі́ць, ​✂; зак. (спец.).

  1. Пра лётчыка: адвесці куды-н. самалёт па зямлі.

  2. Пра самалёт: рухаючыся па зямлі, павярнуць.

  • А. убок.

|| незак. адрульваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)