адпасвіцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Тое, што і адпасвіць (у 2 знач.).

  2. Скончыць пасвіцца.

  3. Адкарміцца на падножным корме; ад’есціся.

    • Каровы адпасвіліся за лета.

|| незакончанае трыванне: адпасвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)