адпа́сці, ​; зак.

  1. Аддзяліцца, адваліцца.

    • Тынк адпаў.
  2. Страціць сувязь з кім-, чым-н., выйсці са складу якога-н. аб’яднання.

  3. Страціць сілу, сэнс; прайсці, знікнуць.

    • Абвінавачанне адпала.
    • Праблема жылля адпала.

|| незак. адпадаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)