Verbum

адо́лець, ✂; зак.

1. Перамагчы ў барацьбе, асіліць.

   • А. ворага.

2. перан. Пераадолець якія-н. цяжкасці, перашкоды, справіцца з чым-н., перасіліць у сабе якія-н. пачуцці, жаданні і пад.

   • А. курс фізікі.
   • А. цяжкі экзамен.

3. перан. Пра які-н. стан: цалкам ахапіць.

   • Клопаты адолелі яго.

4. Дакучаючы, замучыць, пазбавіць спакою (разм.).

   • Машкара адолела, няма жыцця.

|| незак. адольваць, ✂.

|| наз. адольванне, ✂.

|| наз. адоленне, ✂.