адно́сны, ✂.

  1. Які вызначаецца пры параўнанні, супастаўленні з чым-н, правільны толькі пры пэўных умовах.

    • А. поспех.
    • Зіма адносна (прысл.) цёплая.
    • Адносная прыгажосць.

  2. У мовазнаўстве: які паказвае адносіны паміж чым-н., да чаго-н.

    • А. прыметнік.
    • А. займеннік.

|| наз. адноснасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)