адносіны назоўнік

  1. гл. аднесціся і адносіцца.

  2. Сувязі паміж людзьмі, пэўнымі групамі або краінамі, якія ўзнікаюць у працэсе іх дзейнасці; погляд на што-н., характар паводзін, абыходжання каго-н. з кім-, чым-н.

    • А. паміж бацькамі і дзецьмі.
    • Дыпламатычныя а.
  3. Дачыненне да каго-, чаго-н.

    • Мець а. да гандлю.
  4. Ва ўсіх адносінах — з любога пункту гледжання.

  5. У адносінах да каго-чаго — ужыв. ў якасці прыназоўніка са значэннем напрамку дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)