адносіны назоўнік
-
гл. аднесціся і адносіцца.
-
Сувязі паміж людзьмі, пэўнымі групамі або краінамі, якія ўзнікаюць у працэсе іх дзейнасці; погляд на што-н., характар паводзін, абыходжання каго-н. з кім-, чым-н.
- А. паміж бацькамі і дзецьмі.
- Дыпламатычныя а.
-
Дачыненне да каго-, чаго-н.
- Мець а. да гандлю.
-
Ва ўсіх адносінах — з любога пункту гледжання.
-
У адносінах да каго-чаго — ужыв. ў якасці прыназоўніка са значэннем напрамку дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)