Verbum

адно́, часц.

1. ліч., гл. адзін.

2. часц. абмежавальная. Толькі, выключна (разм.).

   • Дзеці цэлы дзень а. гуляюць.

3. часц. узмацняльная. Узмацняе нечаканасць, раптоўнасць наступлення дзеяння (разм.).

   • Гляджу — а. ж зноў паваліў снег.

4. злуч. супраціўны. Злучае члены сказа і сказы з адносінамі неадпаведнасці (разм.).

   • Дом добры, а. што халодны.

5. злуч. уступальны. далучальны. Далучае сказы, якія дапаўняюць або ўдакладняюць выказаныя раней думкі (разм.).

   • Ягад многа, а. еш на здароўе.