адно часціца

  1. лічэбнік, гл. адзін.

  2. часціца: абмежавальная. Толькі, выключна (размоўнае).

    • Дзеці цэлы дзень а. гуляюць.
  3. часціца: узмацняльная. Узмацняе нечаканасць, раптоўнасць наступлення дзеяння (размоўнае).

    • Гляджу — а. ж зноў паваліў снег.
  4. злучнік: супраціўны. Злучае члены сказа і сказы з адносінамі неадпаведнасці (размоўнае).

    • Дом добры, а. што халодны.
  5. злучнік: далучальны. Далучае сказы, якія дапаўняюць або ўдакладняюць выхазаныя раней думкі (размоўнае).

    • Ягад многа, а. еш на здароўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)