адняць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Аддзяліць ад чаго-н., адвесці ўбок.
- А. драбіны ад сцяны.
-
Тое, што і ампутаваць.
- А. хвораму нагу.
-
Паменшыць лік на некалькі адзінак.
- Ад пяці а. два.
-
Прымусіць патраціць час, сілы і пад.
- Нарада адняла цэлы дзень.
-
безасабовая форма, што. Паралізаваць, пазбавіць здольнасці гаварыць, хадзіць і пад.
- Адняло мову.
- Адняло ногі.
-
Перастаць карміць малаком маці, адвучыць ад грудзей.
- А. дзіця ад грудзей.
|| незакончанае трыванне: аднімаць і адымаць.
|| назоўнік: адніманне і адыманне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)