аднато́нны​1 ✂ прым.

  1. Аднастайны паводле тону, гучання; манатонны.

    • Аднатонная песня.

  2. Аднаколерны.

    • А. стэп.

|| наз. аднатоннасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)