аднашлюбнасць назоўнік | жаночы род
Форма афіцыйнага шлюбу, калі мужчына мае адну жонку, а жанчына — аднаго мужа; манагамія.
|| прыметнік: аднашлюбны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
аднашлюбнасць назоўнік | жаночы род
Форма афіцыйнага шлюбу, калі мужчына мае адну жонку, а жанчына — аднаго мужа; манагамія.
|| прыметнік: аднашлюбны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)