аднакратны прыметнік
Які адбыўся або зроблены адзін раз; аднаразовы.
- А. прыём лякарства.
- А. дзеяслоў (які абазначае дзеянне, што адбылося ў адзін прыём, напр. стукнуць, маргнуць).
|| назоўнік: аднакратнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)