адна́к, злуч.

  1. злуч. супраціўны. Тое, што і але (у 1 знач.).

    • Дажджу пакуль што няма, а. ён можа пайсці.
    • Хоць і многа працуе, а. не стамляецца.

  2. у знач. пабочн. Тым не менш, усё ж.

    • Вы, а., не забудзьце абяцанага.
    • Чалавек, а., не здаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)