адначасо́вы, ✂.

Які адбываецца, робіцца ў адзін час з чым-н.

  • Адначасовыя падзеі.
  • Адначасовае абслугоўванне шасці станкоў.

|| наз. адначасовасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)