адмо́віць,
-
Не задаволіць чыёй
-н. просьбы, патрабавання.- А. у просьбе.
-
Абмежаваць у чым
-н. , пазбавіць чаго-н. - А. сабе ў чым
-н.
- А. сабе ў чым
-
Не даць згоды на шлюб.
- Дзяўчына адмовіла сватам.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)