адмалаці́ць,
-
Змалаціць, скончыць малаціць (
разм. ). -
Адпрацаваць на малацьбе за доўг.
-
перан. Моцна набіць каго-н. , адлупцаваць (разм. ).- Адмалацілі так, што больш красці не будзе.
-
перан. , што і без дапаўнення. У хуткім тэмпе, абы-як прачытаць, сказаць; адбарабаніць (разм. ).- Адмалаціў даклад і з трыбуны далоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)