адлучыцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Пакінуць якое-н. месца на нейкі час; часова выйсці.

    • А. на мінутку з дому.

  2. Аддзяліцца, адысці ад каго-, чаго-н.

    • А. ад калоны людзей.

|| незакончанае трыванне: адлучацца.

|| назоўнік: адлучка.

  • Самавольная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)