адлучыць дзеяслоў | закончанае трыванне
Аддзяліць ад каго-, чаго-н., адасобіць.
- А. авечку ад чарады.
- А. ад царквы (прызнаць чужым царкве).
- Пясок адлучыў частку возера.
|| незакончанае трыванне: адлучваць і адлучаць.
|| назоўнік: адлучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)