Verbum

адляце́ць, ​^✂; зак.

1. Летучы, перамясціцца, аддаліцца ад каго-, чаго-н. на пэўную адлегласць.

   • А. на 10 кіламетраў.

2. Паляцець; пакінуць якое-н. месца, вылецеўшы.

   • Адляцелі буслы ў вырай.

3. перан. Адысці, мінуць, знікнуць (кніжн.).

   • Дні дзяцінства адляцелі.

4. Адскочыць убок ад моцнага ўдару, штуршка (разм.).

   • Мячык адляцеў ад сцяны.

5. Адарвацца, адпасці (пра што-н. прымацаванае; разм.).

   • Наклейка адляцела.

|| незак. адлятаць, ✂.