Verbum

адкі́нуць, ✂; зак.

1. Кінуць убок.

   • А. камень.

2. перан. Не прыняць, адмовіцца ад чаго-н. (разм.).

   • Добрую рэч ніхто не адкіне.
   • А. сумненні.

3. перан. Атакуючы, прымусіць адступіць.

   • А. ворага далёка назад.

4. Адкрыць, адвесці ўбок, адвярнуць, закінуць назад.

   • А. века скрыні.
   • А. галаву.

5. Зменшыць на пэўную колькасць, адняць.

   • А. сотню рублёў.

6. ас. і безас., каго-што.

   • Вярнуцца (пра хваробу).
   • Грып яго адкінуў.

7. Адбіць, стварыць (цень, святло і пад.).

   • Сад адкінуў густы цень.

◊

• Адкінуць хвост (капыты) (разм.) — захварэць, памерці.

|| незак. адкідваць, ✂.