адкалупа́ць, ✂; зак. (разм.).

Аддзяліць, калупаючы; адарваць, адкрышыць што-н. чым-н., якой-н. прыладай.

  • А. кавалачак тынку.

|| незак. адкалупваць, ✂.

|| аднакр. адкалупнуць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)