адкало́ць2, ; зак.

Адняць прыколатае або выняць тое, чым прыколата, прышпілена што-н.

  • А. бант.
  • А. шпільку.

|| незак. адколваць, .

|| наз. адколванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)