Verbum

адкало́ць​¹, ​^✂; зак.

1. Аддзяліць ад цэлага, колючы.

   • А. кавалачак цукру.

2. перан. Прымусіць парваць з кім-н., выйсці з якой-н. групы, арганізацыі.

   • А. ад родзічаў.

3. Зрабіць, сказаць што-н. недарэчнае, нечаканае (разм.).

   • А. нумар.

|| незак. адколваць, ✂.

|| наз. адколванне, ✂.