ад’ездзіцца дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Тое, што і ад’ездзіць (у 2 знач.).

  • Мы ўжо ад’ездзіліся, няхай цяпер другія ездзяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)